Zug zug!

De wat aldere minsken dy't ik tref sprekke... ho! Ik begjin automatysk yn it Frysk ;)

De wat oudere mensen die ik ontmoet spreken over het algemeen geen Engels maar hier en daar nog een woordje Deutsch! Zo kon ik in de trein van Moskou naar Yekaterinburg toch nog wat communiceren met Nikolay van 60 afkomstig uit de Krim. Hij was al drie dagen onderweg met de trein op weg naar zijn dochter en kleindochter. Of hij het goed vond of de Krim nu bij Rusland hoorde? Ja sicher! De Krim was eerder ook Russisch grondgebied, alleen maar goed dat de Russen de boel weer hebben overgenomen. Op mijn vraag of zijn huis ook gebombardeerd is (ik beeld dit met handen en geluid uit..jullie kunnen je er wellicht een voorstelling bij maken) barst hij in lachen uit. Blijkbaar zijn de huizen van de pro-Russische burgers gespaard gebleven...
In iedere wagon is een heetwatertank aanwezig, ideaal om cup-a-soup / noodles / thee te maken! Tevens is het een ontmoetingsplek waar ik in gesprek kom met Bahti (21) uit Oezbekistan, Daniel (11) US, Anne (63) Brussel en Sergei (26) en Anna (25) uit Severobaikalsk...tevens het eindpunt van deze trein. Die laatste twee zijn het personeel op deze wagon. Ze hebben elk een kind en elkaar ontmoet tijdens hun werk on the rails. Ze verdienen beide zo'n 800$ per maand en kunnen daar net van rondkomen met hun gezin. Ze werken altijd samen en zijn dan een aantal dagen (weken?) van huis, de kinderen zijn dan bij Babushka. Als Anna in het hokje zit om snacks en drinken te verkopen, slaapt Sergei en als Anna rust vervangt Sergei de kolen waar de wagon/het water mee wordt warmgestookt.
Het is hartverwarmend om de hereniging tussen Nikolay en zijn familie te zien...Na hen te hebben uitgezwaait (ik heb zijn adres gekregen om de bijgaande foto te sturen) vertrekt de trein verder richting het oosten en zo kom ik na 27 uren aan in Yekaterinburg. Ik wil afscheid nemen van Anne en Sergei, maar hij staat er op dat hij een eind met me mee loopt naar mijn Airbnb-adres. Ongelovelijk hoe lief en behulpaam mensen zijn! Na een stevige omhelzing (google translate: we liked you, don't forget us!) loop ik het laatste stukje naar de flat waar ik de afgelopen twee nachten heb gelogeerd bij Gala en Sergey (serieus alle mannen hier heten Nikolay of Sergei!).
Ik had mij voorgenomen om deze reis mijn smartphone zoveel mogelijk te vermijden, maar inmiddels is het aantal chats op mijn whatsapp dramatisch toegenomen aangezien bijna iedereen in Rusland hier gebruik van maakt en de mensen die ik ontmoet graag in contact willen blijven. Super tof!
In de steden die ik bezoek val ik van de ene verbazing in de andere... Moskou en Sint Petersburg zijn, zoals mijn gastheer in Moskou genaamd (jawel) Nikolay al zei, het zijn meer internationale steden. Van Yekaterinburg en verder zal ik volgens hem meer kennismaken van het echte Rusland. Deze stad is inderdaad niet zo brandschoon als de vorige twee, en tussen de beeldschone kathedralen en museu staan hier ineens vervallen fabrieken. Maar dat heeft ook zijn charme!
Nu kom ik net 'thuis' van dag stadzwerven...onverwacht einidgend in het Ballet en Opera Theather waar ik een prachtige dansvoorstelling heb gezien (met stukken van het Zwanenmeer) met een geweldig orkest. En gister was ik in het Eltsin Centre (over Boris Yeltsin inderdaad!) een hedendaags museum over de eerste (democratisch verkozen) president van Rusland. Zoals ik al zei... van de ene verbazing in de andere! Hoog tijd om te gaan tukken, morgen vertrekt mijn trein om 12 uur lokale tijd naar Irkutsk!

Dank voor al jullie reacties! Paka!