Balalaikal!
Door: beits
Blijf op de hoogte en volg Beitske
20 Juni 2016 | Rusland, Irkoetsk
Het Baikalmeer glijdt links langs mij heen en Russische slagermuziek knalt uit de boxen in de restauratiewagon. Ik ben even ontsnapt aan een groepje Chinezen die bij mij zitten in de platzkart wagon, aangezien ze constant met me op de foto willen (krasivo, krasivo!) en me complimenteren met mijn lange spitse neus?!. Afkeurend wijzen de mannen van een jaar of 50 naar hun eigen wat plattere neuzen, die ik op mijn beurt best mooi vind. Het zijn super lieve mensen, maar ik begin wel een beetje op te zien tegen mijn tijd in China. Russisch leren is pittig, maar te doen... Ik denk toch wel zo'n 30 woorden te kennen (for real Anton!). WhatsAppen met fonetisch Russisch werkt echter niet, dan wordt ik direct gecorrigeerd...de uitspraak van de letters is zó anders. Anton ontmoet ik op een van de stanza's (stations) van Yekaterinburg naar Irkutsk. Ik zag hem, vergezeld van een andere hipsterachtige blonde jongen, al een paar keer voorbij lopen en dacht dat het toeristen waren uit een Scandinavisch land. In andere toeristen heb ik niet zo'n trek (ik denk dat medebackpackers dit wel herkennen) ik heb het net zo gezellig met het Russische clubje jongeren dat bij mij in de buurt zit. Ilya, Ruslan (ja echt!) en een paar anderen - met een stuk moeilijkere namen..sorry! - zijn onderweg naar Khabarovsk voor hun praktikum voor de opleiding. Ze hebben tassen vol met eten mee en Ilya zijn moederder is druk aan het bakken geweest en ik wordt volgepropt met Russisch brood genaamd cmac, met zonnebloempitten erin. Erg lekker! Ilya spreekt een beetje Engels, wat erg fijn is...maar met zijn uitbeeldingen/omschrijvingen wanneer hij niet op het juiste woord kan komen zal hij geen enkele ronde Hints winnen ;) Het levert wel veel hilarische momenten op. 's Avonds laat stappen Natalya en Olga (30 en 32) op witte pumps met strikjes en...sokken. Beide vrouwen hebben vier kinderen en zijn erg verbaasd dat ik (van bijna 31!) nog geen man en kinderen heb. Ze zijn onderweg naar ene bruiloft van een vriendin, dat verklaard de schoenenkeuze! Wat betreft schoenen en kleding voel ik mij regelmatig zwaar underdressed. De meeste mensen die ik zie, met name in de steden, zijn erg modebewust en de vrouwen lopen veel op hakken of in ballerina's. Bij mijn bezoek aan het ballettheater was ik helemaal een vreemde eend in de bijt (of het lelijke eendje...wat je wil!) in mijn chille zomerbroek, t-shirtje en op slippers tussen de vrouwen in jurken en mannen in pak..oops! Maar ik dwaal af...op een van de stanza's stel ik de Scandinaviers toch maar de (ik dacht retorische) vraag of ze toeristen zijn. 'Eehm maybe yes...' Hmm dat klinkt toch verdacht veel als Engels met een Russisch accent. My bad.. Anton en zijn broer Aleksei komen oorspronkelijk uit Irkutsk(!), wonen nu in Sint Petersburg en gaan voor een paar weken naar hun ouders. Anton spreekt behoorlijk goed Engels, heeft veel door Europa gereisd en heeft samen met een vriend reiswebsite over Rusland! Interesting!! ...het wordt nog beter: hij moet voor zijn site de mooiste plekken in Irkutsk fotograferen en stelt voor om dit samen te gaan doen. De volgende dag staat hij om 11 uur bij mijn hostel op de stoep en we lopen de hele Green Line (dankzij een spraakverwarring door ons omgedoopt tot the Green Mile) door Irkutsk die ons langs prachtige gebouwen, kerken, monumenten en vele prachtige (vervallen) houten huizen leidt. We lunchen in de tuin van een bejaardenhuis waar ik een groepje prachtige Babushka's op de foto mag zetten. 's Avonds eten we met vrienden van Anton echte Buryatski Poze (spreek uit: Pozshe) en drinken we witbier uit een zonnebloemoliefles aan de oevers van de Angara River (de enige rivier die uit hetBaikalmeer stroomt, tegenover ruim 300 rivieren die er in stromen). De volgende dag vertrek ik met een marshrutka, aangekleed met gouden gordijntjes met franje, naar Olkhon Island. Het is zo'n 240 kilometer vanaf Irkutsk (dezelfde afstand als de eleven cities tour door Fryslan inderdaad, met name Anton zijn vriend verbaasd zich zeer over het feit dat duizenden Nederlanders dit op een dag dag fietsen...wanneer ik vertel dat mensen ditzelfde ook steppend doen slaakt hij een kreet..ik denk niet dat hij Nederlanders ooit nog serieus zal nemen, haha!). Maar Anton zelf fietst veel en voelt er wel voor om volgend jaar mee te fietsen (no escape now!).
Oh ja.. OLKHON! Wat een schitterend eiland in het Baikalmeer! Prachtige rotsen, stranden, cape's en ook nog eens een van de vijf shamantische energie polen wereldwijd. Op veel plekken staan totemachtige palen bekleed met duizendengekleurde lintjes die mensen (Buddhisten) er achterlaten. De marshrutka driver zet me met een dikke knipoog af voor de deur van Nadya's huis, waar ik in een houten huisje in de tuin mijn intrek neem voor vier dagen. Voor zover ik begrijp is er geen riolering op het eiland aangezien iedereen een houten hokje in de tuin heeft met een diep gat, cq: WC. En in Nadya haar tuin staat nog een ander houten hok...jawel: een banya! Een eigen houtgestookte sauna die Sergei, een van de andere twee gasten, 's avonds opstookt zodat ik heerlijk een halfuur kan zitten zweten en me kan wassen met warm water (want dat komt hier niet uit de kraan!). Genieten dit! Na twee dagen over het eiland te hebben gecrossed per busje en mountainbike en iedere avond verse Omul te hebben gegeten (Nadya blijkt naast een geweldige gastvrouw een zeer goede kok te zijn) mag ik met Ina en Sergei mee terugrijden naar Irkutsk (ze trakteren me onderweg op koud én warm gerookte Omul!). Nadya blijft kruisjes slaan tot we haar straatje uitrijden, de zandwegen op. Vanochtend komt Anton om 8 uur in de regen naar het hostel om bij te kletsen en de trein uit te zwaaien die me naar Ulan-Ude brengt. Paka! Nog een jaartje om te trainen voor de 240 kms!
- Foto's volgen -
Oh ja.. OLKHON! Wat een schitterend eiland in het Baikalmeer! Prachtige rotsen, stranden, cape's en ook nog eens een van de vijf shamantische energie polen wereldwijd. Op veel plekken staan totemachtige palen bekleed met duizendengekleurde lintjes die mensen (Buddhisten) er achterlaten. De marshrutka driver zet me met een dikke knipoog af voor de deur van Nadya's huis, waar ik in een houten huisje in de tuin mijn intrek neem voor vier dagen. Voor zover ik begrijp is er geen riolering op het eiland aangezien iedereen een houten hokje in de tuin heeft met een diep gat, cq: WC. En in Nadya haar tuin staat nog een ander houten hok...jawel: een banya! Een eigen houtgestookte sauna die Sergei, een van de andere twee gasten, 's avonds opstookt zodat ik heerlijk een halfuur kan zitten zweten en me kan wassen met warm water (want dat komt hier niet uit de kraan!). Genieten dit! Na twee dagen over het eiland te hebben gecrossed per busje en mountainbike en iedere avond verse Omul te hebben gegeten (Nadya blijkt naast een geweldige gastvrouw een zeer goede kok te zijn) mag ik met Ina en Sergei mee terugrijden naar Irkutsk (ze trakteren me onderweg op koud én warm gerookte Omul!). Nadya blijft kruisjes slaan tot we haar straatje uitrijden, de zandwegen op. Vanochtend komt Anton om 8 uur in de regen naar het hostel om bij te kletsen en de trein uit te zwaaien die me naar Ulan-Ude brengt. Paka! Nog een jaartje om te trainen voor de 240 kms!
- Foto's volgen -
-
20 Juni 2016 - 20:27
Annelies:
Haa Beits!! Wat n fantastische verhalen en mooie belevenissen weer!! Keep having fun!!xx -
21 Juni 2016 - 09:59
Wybren:
Skitterend Beits!! Moai datst ús in bytsje meinimst sa (ik lês dit yn de trein nei Ljouwert, wurdt sa ek in aventoer. Bin no by: - Stasjon Hurdegaryp, station Hardegarijp - ;-) наслаждаться -
22 Juni 2016 - 00:54
Beitske :
Могучий ! спасибо
En alle anderen ook bedankt voor jullie reacties via whatsapp en mail! Erg leuk om op deze manier toch een beetje samen deze reis te beleven (: -
22 Juni 2016 - 20:41
Ten Boer:
Beitske wat een ongelofelijk mooi avontuur is dat !!! Jou entusiasme en oog voor de mens!!! Ik denk dat wat vriendschappen aan overhoud! Veel plezier verder en tot volgende verslag! -
23 Juni 2016 - 19:40
Marlies :
Moai man! En super leuk om te lezen Beits! X -
24 Juni 2016 - 00:29
Feikje:
As ik de foto's besjoch is it waar by dy wat better as hjir. En dyn ferhaal is noch moaier.
Dankewol foar it dielen. -
24 Juni 2016 - 07:30
Ate En Siylla:
moaie reis Beitske . Ik hie wol mei wollen. -
25 Juni 2016 - 22:53
Els:
Ha die Beitske, wat een kanjer ben jij zeg! Ik geniet van je prachtige reisverhalen, ik zie het helemaal voor me, wat een fantastisch avontuur met leuke ontmoetingen. Geniet mar goed, Leafs Els
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
