Sikenhus yn, sikenhus ut…
Door: Beits
Blijf op de hoogte en volg Beitske
27 November 2008 | Kenia, Thika
Nee.. zelf ben ik niet de patient, maar inmiddels hebben we al twee kinderen binnen 1 week op moeten laten nemen. Begin vorige week was Patrick (12 jaar) niet fit..verhoging.. overgeven..koorts het ging van kwaad tot erger. De dokter zei dat het malaria was, hij kreeg een injectie en moest de volgende dag terug komen. Toen was het ineens ‘amebis’ een of andere worm..andere medicijnen, weer een injectie (daar zijn ze dol op hier blijkt..). Hij werd echter alleen maar zieker..We hebben Frida de social worker hier, erbij gehaald en zij zei dat dit helemaal niet de geode medicijnen waren en dat die ‘dokter’ helemaal geen dokter blijkt te zijn! Dus wij met Patrick naar het ziekenhuis..daar bleek een echte dokter te zijn (volgens Frida) en die stelde vast dat het toch malaria moest zijn.. Juiste medicijnen mee, maar Patrick bleef overgeven. Samen met Malu besloten om hem op te laten nemen, want als hij nog meer zou afvallen bleef er niks van hem over en we waren bang voor uitdroging.
Eenmaal in het (prive) ziekenhuis Mulumba Hostpital (staat beter aangeschreven dan het algemene district ziekenhuis van de overheid) kon hij daar meteen blijven, kreeg injecties en een infuus met vocht en suiker..hij gilde de trommelvliezen bijna uit mijn oren, maar we hebben doorgezet, omdat malaria echt dodelijk kan zijn wanneer je niet de juiste medicijnen binnenkrijgt. Nu zijn we bijna een week verder en hij is nog niet veel opgeknapt..hij kijkt iets helderder uit zijn ogen, vanwege het infuus, maar geeft nog steeds over.
Dan ons volgende patient: Rebecca.. In de nacht van zondag op maandag werd ik wakker van gehuil op de gang.. toen we de slaapkamer in kwamen werd er gezegd dat er een slang was.. Jaiks! Na doorvragen bleek echter dat Rebecca waarschijlijk een nachtmerrie over slangen had en echt dacht dat er slangen in haar bed zaten.. ook nu ze wakker was bleef ze bang en dacht ze echt slangen te zien. Arm kind.. niemand kon haar uit die fantasie halen. Rebecca is een stil meisje met waarschijnlijk een zeer lag IQ..waardoor ze de fantasie niet goed van de werkelijkheid kan scheiden. We hebben van alles geprobeerd: in een ander bed, in een andere kamer, matras in de gang, op de bank in de woonkamer.. maar steeds begon ze weer te schreeuwen. Uiteindelijk heeft ze nog even bij een van de oudste meiden in bed geslapen..maar ze heeft ons zo’n 4 uren wakker gehouden in totaal. De volgende nacht was ze zo moe, dat ze doorgeslapen heeft..maar de volgende nacht was het weer mis. Uit gesprekken met de medewerkers van CRC kwam naar voren dat het hersenmalaria zou kunnen zijn, maar ook dat het te maken kon hebben met kwade geesten van voorouders en familie die alleen met veel gebeden uitgedreven konden worden... Tsja..wat moet ik daar op zo’n moment van denken. We hebben haar uiteindelijk meegenomen naar een kinderarts (een echte ja.. die door verschillende mensen werd aanbevolen). Hij ontving haar met koekjes en stelde haar op haar gemak..iets wat ik bij de vele andere dokstersbezoeken nog niet eerder mee heb gemaakt hier. Hij nam de klachten heel serieus en sloot niets uit. Vanwege haar zwakheid en mogelijkheid op malaria (en gesloten TBC wat ze al heeft) besloot hij haar te laten opnemen in hetzelfde ziekenhuis als Patrick. Onder ze verschillende medewerkers vam CRC bleek er twijfel te bestaan over het feit dat Rebecca HIV heeft.. Hoe kun je zoiets nou niet zeker weten??! Aah.. ik kan niet over die onverschilligheid op dit gebied! Zelf in haar ‘medische dossier’ stond er niet over een test, terwijl er wel gezegd werd dat ze getest was...
Diezelfde dag nog zijn we met haar naar het ziekenhuis gegaan en hebben we om een nieuwe test gevraagd.. Ze ligt nu in het bed tegenover Patrick.. en de huismoeders wisselen elkaar af, zodat er dag en nacht iemand bij de kids is. Alle afdelingen zijn er sowieso overladen met familie van de patienten.. ik sprak met een vrouw die nu al 2 weken dag en nacht bij haar zusje verblijft, terwijl het meisje niet eens ernstig ziek is.. anders anders.
Nou voor zover het medische verhaal.. verder zijn Malu en ik bezig met het helpen van ouders met gehandicapte kinderen uit de sloppenwijk van Thika, Kiandutu. We doen dit d.m.v. voorlichting over de verschillende mogelijkheden tot educatie en zorg. Samen met Frida en Charles hebben we de families thuis bezocht en op het Outreach Project in de sloppenwijk zelf ontvangen. Er is een bureau in Thika waar deze mensen hun kind in kunnen laten schrijven, zodat ze hun kind in aanmerking kunnen laten komen voor een speciale school. In de eerste week van januari komt iemand van dat bureau naar de school in Kiandutu en zal ik (Malu is dan op reis) de mensen helpen met het inschrijven en kunnen we voor de families bezoeken aan de speciale scholen regelen, zodat ze kunnen zien waar hun kind heen kan. Deze families hebben echter amper geld om eten te kunnen kopen, laat staan dat ze deze zorg voor hun kind kunnen betalen. Veel gehandicapte kinderen worden ook verborgen in huis en slecht verzorgd. De families met wie we nu contact hebben zijn echter wel bereid om goed voor hun kind te zorgen en met ons erover te praten. Samen met Frida ga ik met de scholen overleggen wat ze voor deze mensen kunnen betekenen, financieel gezien. Voor de overige kosten kan ik het sponsorgeld wellicht aanspreken.
Het zwangere meisje van 18 (waar ik in eerder bericht over schreef) hebben we met haar dochtertje van 2 jaar naar Ruiru gebracht, daar zit een centrum voor zwangere vrouwen zonder onderdak. Hier kon ze voor 20 euro een maand lang verblijven en bevallen. Dit hebben Malu en ik samen betaald van sponsorgeld. Na deze maand +bevalling kan ze gratis in het centrum blijven, tot ze zelf onderdak heeft gevonden. Frida zal haar blijven begeleiden, wellicht dat ze na de bevalling meer kan en wil vertellen over haar verleden en kan aan de hand daarvan een nieuw thuis voor haar gevonden worden bij familie.. Na de bevalling gaan we haar sowieso opzoeken.
Komend weekend gaan we 3 dagen kamperen met de kids bij Lake Naivasha! Ze zijn super enthousiast en vragen steeds of we al kunnen vertrekken.. alleen al een reis in een grote bus vinden ze spannend. Ook voor deze vakantie gebruik ik een deel van het sponsorgeld. CRC heeft zelf geen budget voor dergelijke vakanties, dus wanneer wij hen niet mee zouden nemen, zitten ze 6 weken lang in het weeshuis en moeten de oudsten elke dag wassen, schoonmaken en ander werk doen. Echt vakantie dus!
Elkenien super bedankt foar de berjochten, post, fuotbalutslagen (jou die Feansters dochs in skop under de kont..0-6 tsjin Twente, kom op sis!) en sponsoringen! Geweldich dat er noch hieltyd jild binnenkomt..ik sil soarchje dat eltse sint goed te plak komt!
Leafs! Beits
Eenmaal in het (prive) ziekenhuis Mulumba Hostpital (staat beter aangeschreven dan het algemene district ziekenhuis van de overheid) kon hij daar meteen blijven, kreeg injecties en een infuus met vocht en suiker..hij gilde de trommelvliezen bijna uit mijn oren, maar we hebben doorgezet, omdat malaria echt dodelijk kan zijn wanneer je niet de juiste medicijnen binnenkrijgt. Nu zijn we bijna een week verder en hij is nog niet veel opgeknapt..hij kijkt iets helderder uit zijn ogen, vanwege het infuus, maar geeft nog steeds over.
Dan ons volgende patient: Rebecca.. In de nacht van zondag op maandag werd ik wakker van gehuil op de gang.. toen we de slaapkamer in kwamen werd er gezegd dat er een slang was.. Jaiks! Na doorvragen bleek echter dat Rebecca waarschijlijk een nachtmerrie over slangen had en echt dacht dat er slangen in haar bed zaten.. ook nu ze wakker was bleef ze bang en dacht ze echt slangen te zien. Arm kind.. niemand kon haar uit die fantasie halen. Rebecca is een stil meisje met waarschijnlijk een zeer lag IQ..waardoor ze de fantasie niet goed van de werkelijkheid kan scheiden. We hebben van alles geprobeerd: in een ander bed, in een andere kamer, matras in de gang, op de bank in de woonkamer.. maar steeds begon ze weer te schreeuwen. Uiteindelijk heeft ze nog even bij een van de oudste meiden in bed geslapen..maar ze heeft ons zo’n 4 uren wakker gehouden in totaal. De volgende nacht was ze zo moe, dat ze doorgeslapen heeft..maar de volgende nacht was het weer mis. Uit gesprekken met de medewerkers van CRC kwam naar voren dat het hersenmalaria zou kunnen zijn, maar ook dat het te maken kon hebben met kwade geesten van voorouders en familie die alleen met veel gebeden uitgedreven konden worden... Tsja..wat moet ik daar op zo’n moment van denken. We hebben haar uiteindelijk meegenomen naar een kinderarts (een echte ja.. die door verschillende mensen werd aanbevolen). Hij ontving haar met koekjes en stelde haar op haar gemak..iets wat ik bij de vele andere dokstersbezoeken nog niet eerder mee heb gemaakt hier. Hij nam de klachten heel serieus en sloot niets uit. Vanwege haar zwakheid en mogelijkheid op malaria (en gesloten TBC wat ze al heeft) besloot hij haar te laten opnemen in hetzelfde ziekenhuis als Patrick. Onder ze verschillende medewerkers vam CRC bleek er twijfel te bestaan over het feit dat Rebecca HIV heeft.. Hoe kun je zoiets nou niet zeker weten??! Aah.. ik kan niet over die onverschilligheid op dit gebied! Zelf in haar ‘medische dossier’ stond er niet over een test, terwijl er wel gezegd werd dat ze getest was...
Diezelfde dag nog zijn we met haar naar het ziekenhuis gegaan en hebben we om een nieuwe test gevraagd.. Ze ligt nu in het bed tegenover Patrick.. en de huismoeders wisselen elkaar af, zodat er dag en nacht iemand bij de kids is. Alle afdelingen zijn er sowieso overladen met familie van de patienten.. ik sprak met een vrouw die nu al 2 weken dag en nacht bij haar zusje verblijft, terwijl het meisje niet eens ernstig ziek is.. anders anders.
Nou voor zover het medische verhaal.. verder zijn Malu en ik bezig met het helpen van ouders met gehandicapte kinderen uit de sloppenwijk van Thika, Kiandutu. We doen dit d.m.v. voorlichting over de verschillende mogelijkheden tot educatie en zorg. Samen met Frida en Charles hebben we de families thuis bezocht en op het Outreach Project in de sloppenwijk zelf ontvangen. Er is een bureau in Thika waar deze mensen hun kind in kunnen laten schrijven, zodat ze hun kind in aanmerking kunnen laten komen voor een speciale school. In de eerste week van januari komt iemand van dat bureau naar de school in Kiandutu en zal ik (Malu is dan op reis) de mensen helpen met het inschrijven en kunnen we voor de families bezoeken aan de speciale scholen regelen, zodat ze kunnen zien waar hun kind heen kan. Deze families hebben echter amper geld om eten te kunnen kopen, laat staan dat ze deze zorg voor hun kind kunnen betalen. Veel gehandicapte kinderen worden ook verborgen in huis en slecht verzorgd. De families met wie we nu contact hebben zijn echter wel bereid om goed voor hun kind te zorgen en met ons erover te praten. Samen met Frida ga ik met de scholen overleggen wat ze voor deze mensen kunnen betekenen, financieel gezien. Voor de overige kosten kan ik het sponsorgeld wellicht aanspreken.
Het zwangere meisje van 18 (waar ik in eerder bericht over schreef) hebben we met haar dochtertje van 2 jaar naar Ruiru gebracht, daar zit een centrum voor zwangere vrouwen zonder onderdak. Hier kon ze voor 20 euro een maand lang verblijven en bevallen. Dit hebben Malu en ik samen betaald van sponsorgeld. Na deze maand +bevalling kan ze gratis in het centrum blijven, tot ze zelf onderdak heeft gevonden. Frida zal haar blijven begeleiden, wellicht dat ze na de bevalling meer kan en wil vertellen over haar verleden en kan aan de hand daarvan een nieuw thuis voor haar gevonden worden bij familie.. Na de bevalling gaan we haar sowieso opzoeken.
Komend weekend gaan we 3 dagen kamperen met de kids bij Lake Naivasha! Ze zijn super enthousiast en vragen steeds of we al kunnen vertrekken.. alleen al een reis in een grote bus vinden ze spannend. Ook voor deze vakantie gebruik ik een deel van het sponsorgeld. CRC heeft zelf geen budget voor dergelijke vakanties, dus wanneer wij hen niet mee zouden nemen, zitten ze 6 weken lang in het weeshuis en moeten de oudsten elke dag wassen, schoonmaken en ander werk doen. Echt vakantie dus!
Elkenien super bedankt foar de berjochten, post, fuotbalutslagen (jou die Feansters dochs in skop under de kont..0-6 tsjin Twente, kom op sis!) en sponsoringen! Geweldich dat er noch hieltyd jild binnenkomt..ik sil soarchje dat eltse sint goed te plak komt!
Leafs! Beits
-
27 November 2008 - 11:19
Klaas:
ontroerend en verwarrend zijn zomaar dingen die bij me boven komen als ik dit lees. dat je hierin je weg kunt vinden vind ik bijzonder.take care -
27 November 2008 - 12:41
Mineke En Jaring:
Voor Beitske.
Over voetballen kan ik je niets vertellen maar toevallig was ik met deze nederlaag op de hoogte.Het is hier een grijze novemberdag.Gisteravond is Jaring naar de gemeente avond geweest,hij vond het een goeie avond er was ook iemand die over papoeas vertelde(Grietje Huistra en Hindrik van der Meer)
Zie uit naar je volgende mail en vr.gr. Jaring en Mineke. -
27 November 2008 - 13:47
Jannie:
Ha die Beitske, wat een verhalen allemaal. Als je in Nederland woont, dan is het allemaal zo snel geregeld in het ziekenhuis, dat verschil is zo groot. Ik hoop dat Patrick en Rebecca snel opknappen. Ik ben heel blij met jullie inzet voor de gehandicapte kinderen van Kiandutu, het sluit goed aan bij ons project. Misschien leuk als je een paar fotoos met een verhaaltje kunt sturen, we kunnen dat dan op onze website van KOP plaatsen. Audrey heeft ook allerlei ideeen en wil graag meedenken. Aanstaande zondag krijgen jullie versterking, Astrid staat al klaar. Ik zou zo mijn koffer weer willen pakken. Heb je enig idee wanneer de kinderen over gaan naar het nieuwe CRC? En weet je hoe het met de container staat? Ik ben zo benieuwd. Geniet van jullie kampweekend en geef iedereen een dikke knuffel. Kus en liefs van Jannie -
27 November 2008 - 16:00
Reinschje:
Fannemiddei yn Snits al aardich sinteklazedrokte.
As ik no dyn ferslach lês fal ik ynienen yn in oare wrâld. Hawwe dy bern wol genôch boartersguod? -
27 November 2008 - 16:26
Sjouk:
Ha Beits,ergens wit je dat it sa giet, mar dochs wer in skrik, dat in dokter net mear kunde hat fan sulke ernstige syktes. Moai, dast se helpst, se kinne fêst wat mei dyn kunde.
(Beppige)Sjouk -
27 November 2008 - 16:30
Douts:
He Beits!
Sa binne wy hjir mei Sinterklaas oan de slach, sa rinst do it iene sikenhús yn en it oare út. Pff, wol heftich sis.
Pasje goed op dysels dêr.
Groetjes,
Douts -
27 November 2008 - 19:05
Sibylla:
Beitske ik hoopje dat jimme de bern in pear ûnferjitlike dagen jaan kinne, at jimme mei harren op fakânsje geane. It is wol in folslein oare wrâld. Wêr't wy ús drok meitsje oer Sinteklaas, binne jim oan it oerlibjen.
Pas goed op dysels, groetnis fan Tsjalling, Jelke Jan, Ate & Sibylla -
27 November 2008 - 20:10
Enny:
Jé wat een ellende daar zeg!Knap van jullie, dat jullie daar zo goed mee om gaan.Hoop dat het kamperen een succes wordt!Veel plezier alvast en voor de rest veel sterkte. Liefs Enny -
30 November 2008 - 12:06
Feikje:
hoi Beitske
Ast dit lêst hast, hoopje ik, mei de bern in moaie fekânsje hân. Ik ha op internet socht nei de ferskynselen fan malaria mar kin dy net folle mear fertelle dan ast al witst. De minsken dêre sille der wol betûfter yn wêze dan wy hjirre omt hja der folle mear mei te krijen ha. Sinterklaas is ûndertusken wer yn Gau oankommen en hat sein dat hy hopet dy it oare jier ek wer oan te treffen. En Heerenveen hat it wer ferskiten; hast 80 minuten foar stean en dan de tsjinpartij wer komme te litten. Resultaat: 2-2. Kinst do harren in mailtsje stjoere dat it oars moat; datst do dêr dyn bêst dochst en dat hja dat hjirre ek dwaan moatte?
Hjoed is it de earste advintsnein. Hoe fiere jime dêr it Krystfeest? Dyn knyn giet hjirre mei Kryst yn de panne - hy hat my alwer biten (grapke hear).
Dikke tút fan my,
Feikje. -
30 November 2008 - 17:04
Bram:
Hoi Beitske,
Sorry foar de lete reaksje. Ik hie CDJA congres yn Vlissingen. Dat is fansels ek wer fan in hiele oare oarde. Wat in tostanden der mei die dokters en die bern.
Wat betreft hearefean is it lek noch net boppe. Die sollied snapt der net in protte fan neffens my. We sille wol sjen hoe it komt.
In protte sterkte, succes en wille tawinkse!
Gr.
Bram -
30 November 2008 - 19:23
Maaike:
Hoi Beitske,
Wat in oare wrâld ja.Tige nijskjirrich.Hast in moai wykein hawn?Ha it efkes opsocht op de kaart. Hoe fier is dat no nei lake Naivasha?Binne jim ek yn it National Park west? Wurkse mar wer en sukses mei alles. Groetnis Pieter en Maaike en bern
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
